Jos Valentijn

Mijn vader

Mijn beste vriend.

Jos Valentijn

Adrianus Waltherus Valentijn, mijn vader, geboren op 22 oktober 1925.

Geboren als tweede zoon van Wouter Valentijn en Janneke Snelders. Hij had één oudere broer, zijn beste kameraad, genaamd Wouter Valentijn.

Zijn ouders, het echtpaar Valentijn-Snelders

Zijn broer, Wouter Valentijn

Moeder Janneke, vader Wouter, Jos en broer Wouter

Geboren in het interbellum hadden zijn broer en hij bij hun ouders een goed leven. Vanaf 1936 woonden ze op grond gekregen van zijn grootvader Walter Snelders in een huis gebouwd door zijn vader.

In zijn jeugd ging hij naar de jongensschool alwaar hij later met respect terugdacht aan een onderwijzer genaamd Meester Rooijakkers, van wie hij later een tweetal boekensteunen kreeg in de vorm van twee paters.

Boekensteunen

Buiten school ontplooide hij ook activiteiten. Een belangrijke daarvan was de zogenaamde 'Jonge Wacht', hetgeen een Katholieke tegenhanger was van de Protestantse Padvinders beweging.

Hobby's die hij met zijn familie deelden waren o.a. bioscoopbezoek (liefst spannende avonturenfilms) en lezen van boeken. Dat laatste was iets waar zijn vader minder in meeging.

Toen zijn broer Wouter 25 was trouwde hij met Cor van der Veeken en ging hij in een eigen huis wonen. Op slechts zo'n 200 meter afstand van het ouderlijk huis. Dit maakte dat zijn gezin en het gezin van mijn vader heel nauw bij elkaar betrokken bleven en dat de leden van die gezinnen regelmatig bij elkaar over de vloer kwamen.

Jos Valentijn bleef zijn hele leven bij zijn ouders wonen, ook toen hij trouwde met mijn moeder, Jo Wijnings, in 1958. Ze kregen één kind in 1966 en noemden dat kind Wouter Marinus Adrianus Valentijn.

Echtpaar Valentijn-Wijnings met bruidsmeisje Adriënne

Zoon Wouter, ca. 2 jaar oud

Jos Valentijn was een bon vivant, een gulle levensgenieter, die veel om mij gaf en die mij altijd in alles steunde en hielp. Ik kan gerust stellen dat ik werkelijk totaal bedorven ben.
Qua werk had hij een diverse banen bij verschillende werkgevers. Van werk voor de Distributie Dienst, de Openbare Bibliotheek en Philips in Roosendaal tot Schut in Etten-Leur en de 'Bredase Reproductie Inrichting' (BRI), een klein bedrijfje in Breda waar hij werkte als reproductiefotograaf. De laatste jaren daar vielen niet mee en onder de laatste eigenaar ging het bedrijfje failliet waardoor hij vroegtijdig het werkzame leven moest opgeven, wat hem zwaar tegenviel. Een leuk souvenir uit die tijd is een doosje waarin een kaartspel zat, met daarop een logo van het bedrijf.

BRI

BRI

De tijd voorafgaande zijn pensioen en ook na zijn pensioen bleef ik zijn voornaamste hobby en hij werd zelfs mijn privéchauffeur totdat zijn gezondheid en rijvaardigheid dusdanig afnamen dat hij dat niet meer kon doen.
Voor mij was hij mijn beste vriend en, samen met mijn moeder, het absolute fundament onder mijn bestaan.

Vader moest ook veel mensen afstaan in zijn leven:

Zijn vader in 1971 (waarbij hij op zijn vaders graf zwoor dat hij voor zijn moeder zou blijven zorgen);
Zijn broer in 1993 (hetgeen verschrikkelijk onverwacht was, hij is slechts 69 geworden, net als zijn vader); en
Zijn moeder in 1999 (na een lang ziekbed tijdens welke mijn vader als ziekenbroeder zijn moeder, mijn oma, verzorgde).

Uiteindelijk begon zijn eigen lichaam en ook zijn eigen geest het te begeven. Voor het eerst merkte ik dat in 2004 en in de jaren die daarop volgden ging hij meer en meer te verslijten. Gelukkig hadden we de Thuiszorg West-Brabant die hem aan huis goed verzorgde. Op 23 november 2009 stierf vader in bijzijn van zijn vrouw en mijzelf in het ziekenhuis. Hij was volledig op en het einde kwam uiteindelijk als een genade.

Jos Valentijn was een man waar ik veel aan te danken heb en die ik nooit zal vergeten.

Jos op latere leeftijd in het kantoor van het gemeentearchief Rucphen

Ouders